Kolęda „Ach biada, biada mnie Herodowi” po polsku
2 listopada 2023
Ach biada, biada mnie Herodowi,
Utrapionemu wielce królowi:
Żem ja takiemu czasowi złemu
Popadł kłopotowi.
Doszła mnie jakaś dziwna nowina,
Mojej żałości wielka przyczyna:
Pojawiła się, narodziła się,
Przedziwna dziecina.
Rozmaicie to różni udają,
Czyli to prawda, czyli też bają:
Że ma królować, Żydom panować,
Tak mi powiadają.
Ach biada, biada mnie Herodowi,
Utrapionemu wielce królowi:
Wierna czeladzi, czynić nie wadzi
Co ku kłopotowi.
Tę teraz wierność okażcie swoję,
Słudzy, dworzanie, żołnierstwo moje:
Bierzcie broń w ręce, pałasze, miecze,
Niechaj się nie boję.
Na koń co prędzej wszyscy wsiadajcie,
A do Betleem miasta biegajcie:
Tam dla jednego dzieciątka małego,
Wszystkie wycinajcie.
Ach biada, biada mnie Herodowi
Utrapionemu wielce królowi:
Wierna czeladzi, czynić nie wadzi
Co ku kłopotowi.
Kolęda „Ach biada, biada mnie Herodowi” ukazuje wewnętrzny konflikt i niepokój króla Heroda, po tym jak dowiedział się o narodzinach Dzieciątka Jezus, który miał być przewidziany jako nowy król. W odpowiedzi na te doniesienia, Herod wydaje rozkaz zabicia wszystkich chłopców w Betlejem, próbując w ten sposób zabezpieczyć swoją władzę. W tradycji polskiej znalazła się w „Kantyczkach”, wydanych przez Karola Miarkę w 1904 roku.
No tags for this post.
